تا سلطه بنیادگرایی حاکم است ستم و جنایت بر زنان را پایانی نخواهد بود

به نام «آزادی زن افغان» دنیا به تکان آمد و کشور ما اشغال شد اما حدیث اندوه ها و محرومیت های زنان افغان نه آنکه کاهش نیافته بلکه روزتاروز بر بار ستم و فشار بر اين بربادرفته ترين بخش جامعه ما افزود میگردد.

«حقوق زن حقوق بشر است»

دولت تا مغز استخوان فاسد و مافیایی کرزی و جامعه جهانی حامی آن نیز عملا بصورت بیشرمانه‌ای رنجهای طاقت فرسای زنان افغانستان را به بازی گرفته و به مثابه حربه تبلیغاتی و بازارگرمی و فریب اذهان جهانیان مورد سو استفاده قرار میدهند. اینان چند زن سرکاری و جنگ‌سالار پسند را در پارلمان و ارگانهای دولتی جابجا کرده اند و آنرا نمادی از «آزادی زن» در کشور جار میزنند. اما وجود عده‌ای زن در پست های مهم اهمیتی ندارد مگر اینکه اینان ملالی جویا وار به ریشه مصایب و نگونبختی شان پرداخته و به دور از سازشکاریها با دشمنان خونی رهایی زن و دموکراسی رزمیده و آزادی زن را جزئی از آزادی کل ملت ما از غل و زنجیر کثیف بنیادگرایان و مالکان خارجی آنان بدانند.

همچنین دولت و مطبوعات غربی وجود ۶۸ زن در پارلمان را به مثابه دستاورد بزرگی برای افغانستان بشمار می‌آورند که گویا دموکراسی و آزادی زنان در کشور حکمفرماست. ولی تقریبا تمام این زنان خود بدترین دشمنان حقوق زن و دموکراسی و گدی گک های کوکی در دست جنایت سالاران میباشند. تا حال جز صدای پرشکوه خفه شده‌ی جویا، صدای دیگری از ۶۸ تن علیه کرکسان خلقی، پرچمی، جهادی و طالبی در این کنام متعفن ارتجاع برنخاسته است. عده‌ای از اینان مثل صفورا نيازی، نورزیه اتمر، پروين درانی، شکیلا هاشمی، ملالی اسحاق زی و ... در حدی وقیح اند که آشکارا از خون آشامان سیاف و ربانی و علم سیاه و فاروقی و ... در حمله فزیکی به جویا در پارلمان سبقت جستند.

رنج و فریاد جگرخراش صائمه ها، رحیمه ها، گلشاه ها، آمنه ها، صنوبر ها، گل بی بی ها و صدها داستان ترسناک خودکشی و خودسوزی زنان از فرط بیعدالتی و نومیدی در هر گوشه کشور در واقع داغ ننگ است بر روی ارگانها و آنانی که می‌کوشند وضع زنان در کشور را درخشان نمایش دهند. در سرزمینی که سلاطین هیروئین و قهرمانان بربادی و فساد و جنایت و وطنفروشی و روشنفکران خاین و خود فروخته شان حاکم باشند نباید انتظار تحولی جدی در شرایط پر هیبت زنان ما را داشت.

بر قدرت بودن خاینانی جانی چون ربانی، سیاف، قانونی، محقق، دوستم، خلیلی، اسماعیل، فهیم و شرکاء که تاریخ شان با ستم پیشگی و بربریت رقم خورده و هنوز هم سوار بر سرانگشت حامیان جهانی و منطقوی و داشتن مشتی روشنفکر شرفباخته در جیب شان، عامل اصلی وضعیت فاجعه‌بار کنونی کشور ما میباشند. این فاشیست های مذهبی اخیرا به قصد فرار از روز دادخواهی مردم ما در ولسی جرگه و مشرانو جرگه‌ی خود خیانتنامه‌ای موسوم به «مصالحه‌ ملی» را به تصویب رسانیدند تا خون صدها هزار تن از مردم بیدفاع ما را برخود حلال سازند.

این وطنفروشان با نمایش قدرت مسخره و ناکام شان خواستند یکبار دیگر مردم سوگوار ما را مرعوب ساخته به قبول مصالحه وادارند اما کور خوانده اند و ابلهانه می‌پندارند دیگر طناب عدالت را برای همیشه از گردن خود دور کرده اند. ولی اگر قدرت نمایی مقابل آقای کرزی مطرح بود باید بدانند که کرزی مدتهاست ننگ تاریخی همدستی و سازش با این قاتلان پدرش و صدها هزار پدر و مادر و خواهر و برادر هموطن را پذیرفته است.

اگر دستان کرزی در جرم و جنایت اینان شریک نمیبود باید در برابر تهدید روسپی‌وار فهیم و شرکاء که اگر بار دیگر به رهبران جهادی اتهام زده شد عکس‌العمل جدی نشان خواهند داد، با پس گرفتن فوری لقب مارشال از این جنایتکار لچک، حداقل یک ننگ را از کارنامه‌‌اش دور میکرد و نمی‌گذاشت که خاینان زورگو به مثابه وزیران دست راست و چپش حضور میداشتند. جانیان رهزن با تهدید های خادی - جهادی در قدم اول به خونریز و جنگ افروز بودن خود صحه گذارده ثابت می‌نمایند که هنوز هم اهلی نشده و شهوت و امکانات بی‌ناموسی‌های گسترده‌ علیه مردم و تکرار سالهای خون و خیانت ۷۱ تا ۷۵ را دارند.

آقای کرزی چه به این لایحه خاینانه مهر تایید بگذارد یا نه ارزشی ندارد زیرا وی با معامله‌گری های ضدملی و جابجا کردن پلید ترین و منفور ترین دشمنان مردم در قوه های سه گانه ۵ سال است سرش را در دیگ سیاه آدمکشان جهادی، پرچمی و خلقی و طالبی فرو برده است. مهم اینست که مردم ما خواهی نخواهی روزی شانه‌ی تمامی جنایتکاران را بسته کرده به سوی محاکمه خواهند کشاند و آنوقت آقای کرزی هم باید به مثابه شریک جرم در کنار آنان پشت میز محاکمه نشانده شود.

جمعیت انقلابی زنان افغانستان (راوا) که از خون رهبر شهیدش و آلام و سیهروزی‌‌های ملتش نیرو گرفته است در پیشگاه زنان و مردان ستمکش اما آزادیخواه ما تعهد میسپارد که به مبارزه عاری از سازشکاری و جبن و دیپلماسی در مقابل جلادان بنیادگرا و چاکران روشنفکر و باداران خارجی شان ادامه داده و به نمایندگی از اکثریت عجالتا خاموش ما دعوا علیه این ستم‌پیشگان بیشرم را ادامه داده و با تکیه بر مردم ما و مردم عدالت خواه جهان همه‌ی اینان را مانند برادر دینی شان زرداد در معرض مجازاتی لازم قرار دادنیست.

دولت امریکا و متحدان با نصب مافیای جهادی بر قدرت خیانتی نابخشودنی را نسبت به مردم ما مرتکب شده اند و برای اکثریت مردم ما و دنیا شکی باقی نمانده اند که صرفا به دنبال منافع جهانی و منطقوی بوده و به یگانه چیزی که کوچکترین بها قایل نیستند استقرار آزادی و دموکراسی در افغانستان است.

زنان و مردان افغانستان باید به این آگاهی دست یابند که آزادی و دموکراسی ارزش هایی اند که ممکن نیست به زور بی‌ ۵۲ و به وسیله یک کشور خارجی و اراذل و اوباشان و جاسوسان ایران، پاکستان، امریکا و روسیه به ارمغان آورده شود. کسب این ارزش ها فقط به همت و پیکار آگاهانه، استوار و تا به آخر آنان میتواند متحقق گردد.

«راوا» ضمن فرستادن گرمترین درود به همرزمان و دوستان ما در سرتاسر جهان، از کلیه آنان و سایر نیروهای طرفدار عدالت و آزادی و حقوق بشر می‌خواهد تا او را در تعقیب قانونی جنایتکاران جنگی سه دهه‌ی اخیر افغانستان یاری دهند.

مرگ بر بنیادگرایان و تمامی جنایتکاران مذهبی و غیر مذهبی و حامیان خارجی آنان!
زنده باد مبارزه زنان و مردان افغانستان برای استقلال، دموکراسی و عدالت اجتماعی!

جمعيت انقلابی زنان افغانستان (راوا)

English | پشتو | 日本語 | Español | Deutsch | Dutch | Français | Italiano