امریکا و عوامل بنیادگرایش،
ناقضان اصلی حقوق بشر در افغانستان

امریکا و متحدانش، اشغال نظامی افغانستان را به نام «ارمغان آزادی و دموکراسی به مردم افغان» توجیه نمودند. لیکن چنانچه تجربه سه دهه اخیر نشان داد، امریکا در برخورد به سرنوشت مردم ما اساساً منافع سیاسی و اقتصادی خود را مطمح نظر قرار داده، میهنفروش‌ترین، ضد دمرکراتیک‌ترین، فاسدترین و زن‌ستیز‌ترین باندهای بنیادگرا را تمویل و تجهیز نموده است.

بدون محاکمه جنایتکاران، نقض حقوق بشر ادامه خواهد یافت.

تحولات اخیر در کشور ما دروغ ادعای امریکا مبنی بر «جنگ علیه تروریزم» را برای هزارویکمین بار آفتابی نمود. امریکا با اتکا بر جنایتکاران «ائتلاف شمال» ارزش‌هایی چون دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زن و غیره را به فاحش‌ترین شکل به تمسخر گرفته و بدینترتیب ستم و اهانتی نابخشودنی‌ای را بر ملت سوگوار ما روا داشته است. امریکا که دولت تحت حمایتش را از ترکیب عاملان کشتار۶۵۰۰۰ کابلی و قتل‌‌های دسته‌جمعی در پولیگون‌های پلچرخی، دشت چمتله، کاپیسا، کراله‌ی کنرها، دشت لیلی مزار و ده‌ها قبر دسته‌جمعی در گوشه و کنار کشور ما بوجود آورده است، اینک تلاش دارد تا جلادان پلیدی مثل ملاعمر و گلبدین را هم در آن سهیم سازد که این خود بزرگ‌ترین ریاکاری او و متحدان را در «جنگ علیه تروریزم» و «دفاع از آزادی و دموکراسی» به نمایش می‌گذارد.

جان گرفتن مجدد «ائتلاف شمال» تمامی آرزو‌های مردم و بخصوص زنان رنجدیده ما را به آزادی و رفاه، به یأس مبدل ساخت و ثابت نمود که امریکا در این مدت به یگانه چیزی که توجه نداشته نابودی تروریزم و سعادت و سرنوشت مردم ماست. دولت بوش می‌کوشد با نمایشنامه‌ی خنده‌آور جنگ ضد طالبی حالی نماید که گویی ابر قدرتی هم قادر به امحای یک گروه کوچک مطرود، قرون وسطایی و مزدور و آفریده‌ی خودش نمی‌باشد. ولی مردم ما درعرض هفت سال دریافته‌اند که اگر طالبان و القاعده از بین روند دیگر بهانه‌ای برای حضور امریکا در افغانستان باقی نخواهد ماند و او نمی‌تواند جهت تحقق مطامع اقتصادی، سیاسی و نظامی‌اش در منطقه، کشور ما را پامال کند.

بعد از هفت سال نه تنها از تامین صلح، حقوق بشر، دموکراسی، اعمار مجدد و غیره در افغانستان خبری نیست بلکه برعکس شوربختی‌های مردم ما به صورت هولناک و روز افزونی افزایش یافته است. مردم و حتی کودکان معصوم ما ساده‌ترین قربانیان سگ‌جنگی میان جهادی‌ها (حادثه بغلان)، انفجار دادن‌های کور طالبان و بمباردمان بی‌وقفه نیروهای اشغالگر می‌شوند. خون‌‌ آشامان «ائتلاف شمال» که از اعضای به اصطلاح تیم کرزی به شمار می‌روند، با غصب مهم‌ترین پست‌های دولتی، کماکان جدی‌ترین مانع برقراری امنیت و دموکراسی را تشکیل می‌دهند. تنها وجود بیش از صد شرکت خصوصی امنیتی این باند‌های مافیایی کافی است تا به خطر و نیات خاینانه‌ی اینان پی برد.

نقض حقوق بشر، جنایت و فساد دولتی آنقدر بیداد می‌کند که حتی آقای کرزی را وامی‌دارد تا از وزیران و وکلای جاسوس و دزد بلیونها دالر، گلایه دوستانه کرده و آنان را به «حدشناسی» فرا بخواند! سروصدای تجاوز به زنان مظلوم در زندان چنان بالا گرفت که حتی یک زن سرکاری پارلمانی نیز ناگزیر به اعتراف به آن شد.

ربانی، خلیلی، مسعود، سیاف، قانونی، فهیم، اسماعیل و سایر جنایت‌سالاران که از برکت سگ «آی‌اس‌آی» یا «واواک» بودن پله‌های دنائت و وطنفروشی را پیموده خود را «رهبرقیادی» می‌نامند و دیروز در کمال وقاحت و رذالت از پدرخوانده‌ی‌شان جنرال حمیدگل دعوت می‌کردند تا قومندان اعلای شان شود، امروز با اکت‌های ضد پاکستانی می‌خواهند برتمام کثافت و فساد بیمانند شان پرده افکنند. و در این قیافه‌گیری بیشرمانه در حدی پیش می‌روند که از توهین و تحقیرنسبت به مردم پاکستان نیز ابا نمی‌ورزند. و این در حالیست که از خیانت اصلی دولتهای پاکستان درایجاد باندهای بنیادگرا و وچ کردن آنها علیه مردم ما و از آن مهم‌تراز مداخله به مراتب فعال‌تر وگسترده‌تر و مصیبت‌بار‌تر رژیم جنایتکار ایران از طریق مخصوصاً چاکران فرهنگی و مطبوعاتی‌اش، کلمه‌ای بر زبان نمی‌آرند. روشنفکران و سیاستمداران طرفدار رژیم ایران همانقدر خاین به دموکراسی و حقوق بشر اند که روشنفکران و سیاستمدارانی که از موضعی قومپرستانه و ارتجاعی تروریزم و وحشت طالبان را «مقاومت مسلح ملی» خوانده و از آن بیشرمانه دفاع می‌نمایند.

«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» بارها اظهار داشته که چه حکومت، چه قضا و چه پارلمان تحت تسلط و یا در سازش با جنایت سالاران و هیرویین‌سالاران و شرکای طالبی و گلبدینی و پرچمی و خلقی، هرگز برای مردم محروم ما کاری مثبت انجام نداده بلکه فقط در خدمت فعال نگهداشتن ماشین جنایت و فساد و ثروت اندوزی آن جنایت سالاران خواهد بود.

اگر امریکا کدام مهره تازه‌ی خود را ـ ولو هم از جنایت‌پیشگان جهادی نباشد‌ـ جانشین کرزی بسازد، جز فریب مردم و دلیل اصلی فاجعه کنونی را بی‌کفایتی یک فرد وانمودن، نویدی برای ملت ما نخواهد بود. فقط رییس جمهوری که به اتکای مردم و انتخابات آزاد و مبرا از هرگونه وابستگی ومعامله با بنیادگرایان عرض وجود کند شاید امیدی برای افغان‌ها محسوب شود.

نیروهای خارجی به جای نابودی تروریست‌های القاعده، طالبی و گلبدینی و خلع سلاح «ائتلاف شمال» باعث اغتشاش فکری بین مردم ما و جهانیان گشته‌اند. ما معتقدیم که اگر این نیروها افغانستان را ترک کنند، مردم ما نه فقط خلای احساس نخواهند کرد بلکه دست شان باز شده، از توهم و سردرگمی بیرون شده، تروریست‌های طالبی و جهادی را به روشنی و بدون ماسک «ملی» در برابر خود یافته وبه مبارزه‌ای حیاتی و مماتی بر ضد این خاینان برخواهند خاست. نه امریکا و نه هیچ قدرت دیگر نمی‌خواهد مردم ما را از جهنم بنیادگرایی ساخته‌ی خودشان برهانند. آزادی افغانستان صرفاً به دست مردم افغانستان میسر است و بس. همچنین سیاست تکیه بر یک دشمن به منظور غلبه بر دشمن دیگر سیاست رسوایی است که جز محکم‌تر شدن چنگال خونین «ائتلاف شمال» و باداران خارجی آن در میهن ما، فرجام بهتری نخواهد داشت.

«راوا» با انتشار کتاب «اسنادی از سالهای خون وخیانت جهادی» گام کوچک دیگری در راه افشا و تعقیب جنایتکاران جنگی سه دهه اخیر افغانستان برداشته است. ولی ما به هیچوجه در این جا متوقف نخواهیم ماند. ما با نترسیدن و بی‌ارزش انگاشتن تهدیدهای تروریستی جنایت‌سالاران در پارلمان و حکومت و با وصف حمایت امریکا از سگهای زنجیریش در «ائتلاف شمال» و خیانت و بی‌عملی روشنفکران سازشکار و بزدل در این امر، مصممیم به همیاری سازمان‌ها و افراد عدالتخواه در افغانستان و سرتاسر جهان، جنایتکاران جنگی وطنی را به محاکمه بکشانیم و بلیونها دالر دارایی مردم را از حلقوم خود و فرد فرد خاندان‌های اینان بیرون آوریم تا چشم ملت پردرد افغانستان بیشتر از این در انتظار تامین رفاه و عدالت و دموکراسی و حقوق بشر نسوزد.

جمعيت انقلابی زنان افغانستان (راوا)

پښتو | English | Italiano | Español | 日本語